Trudność pełnego przyswojenia wiedzy o tym pasożycie wynika z samej jego istoty: jest to pasożyt o skomplikowanym cyklu życiowym i różnym stopniu oddziaływaniu na organizm. Może występować np. w niewielkiej części jeziora, podczas gdy reszta akwenu jest go zupełnie pozbawiona.
Brak również pełnych badań naukowych tego pasożyta w kontekście ryzyka zagrożenia zdrowia- przypadki zdiagnozowania zakażenia podczas wypraw turystycznych występują stosunkowo rzadko.Ponadto objawy zakażenia pasożytem Giardia są podobne do objawów zakażenia innym pasożytem, Kryptosporydium.
Według wiedzy, jaką posiadamy w firmie MSR, ryzyko zakażeń pasożytem Giardia z otwartych źródeł wody na północnych obszarach USA jest stosunkowo niewielkie. Wielu doświadczonych podróżników pije regularnie nie uzdatnioną wodę bez szkody dla zdrowia.
Nie należy jednak lekceważyć problemu na wyprawach i w marę możliwości zabezpieczać się przed zakażeniem. MSR zaleca filtrowanie każdego rodzaju wody z otwartych źródeł, jednak podjęcie właściwej decyzji, po odpowiednim skalkulowaniu ryzyka, każdy powinien podjąć samodzielnie.
W jaki sposób dochodzi do zakażenia pasożytem Giardia?
Pasożyt rozprzestrzenia się za pośrednictwem odchodów zakażonego człowieka lub zwierzęcia. W warunkach domowych ryzyko jest oczywiście minimalne: możliwe jest korzystanie z urządzeń sanitarnych i czystej wody, odpowiednia opieka nad dziećmi czy przestrzeganie higieny przy obróbce żywności.
Jak jednak wykazują badania, pasożyt może przenosić się między poszczególnymi osobami, tak więc istotną sprawą podczas wypraw jest przestrzeganie w miarę możliwości zasad higieny, tak jak chociażby częste mycie rąk, dla zminimalizowania ryzyka zakażenia.
Niestety również nie tylko ludzie są nosicielami pasożyta. Jest ich bardzo wiele i mogą występować nawet w najbardziej dziewiczych zakątkach. Rozpoznanych zostało około 40 gatunków typu Giardia, mogących infekować bydło, owce, gryzonie, jelenie a nawet ptaki. Zwierzęta te mogą występować w każdym miejscu, gdzie występuje do woda bieżąca lub stojąca.
W rezultacie trudne jest określenie stanu wody w danym miejscu: praktycznie każde źródło wody, niezależnie od lokalizacji, może być zakażone pasożytem Giardia. Również rozmieszczenie pasożyta może być nierównomierne w zbiorniku wodnym: może występować na przykład tylko w jego niewielkiej części.
Należy jednak zaznaczyć, że poza obszarami wypasu zwierząt, ilość cyst pasożyta w otwartych zbiornikach wodnych jest niewielka. Jeszcze mniejsze prawdopodobieństwo zakażenia przez Giardia występuje w wodach górskich. Prawdopodobieństwo zainfekowania tam pasożytem jest niewielkie, co nie znaczy, że w ogóle nie występuje.
Jak organizm reaguje na zakażenie?
Niektórzy ludzie łatwo ulegają zakażeniu. U osób z osłabionym systemem immunologicznym połknięcie już kilku cyst może spowodować zachorowanie. Przy silnym systemie immunologicznym objawy chorobowe występują przy ekspozycji na znacznie większą ich liczbę. U niektórych osób objawy chorobowe nie występują wcale.
Nasze systemy immunologiczne mają również wpływ na czas mijający od momentu połknięcia pasożyta do wystąpienia pierwszych objawów zakażenia. Czas ten może wynosić od 48 godz. u osób o osłabionej odporności lub przy spożyciu większej ilości cyst pasożyta, do 25 dni przy ich niewielkiej ilości lub silnym systemie immunologicznym.
Po wniknięciu do przewodu pokarmowego pasożyt umiejscawia się i rozmnaża w jelicie cienkim żywiciela. Prowadzi to do nieprzyjemnych, ale na ogół nie zagrażająch życiu dolegliwości.
Objawy to biegunka, bóle brzucha, nudności, wymioty, skurcze, gorączka, bóle głowy, zmęczenie, dreszcze.
Postawienie diagnozy:
Objawy zakażenia pasożytem Giardia podobne są do występujących przy zakażeniu Kryptosporydium lu innych dolegliwościach. Dokładne rozpoznanie możliwe jest po pobraniu próbek kału i poddaniu ich badaniu laboratoryjnemu, co trwa ok. tygodnia lub dłużej. W większości przypadków lekarz w porozumieniu z pacjentem decyduje się na wcześniejsze podjęcie leczenia ogólnego.
Leczenie:
Większość lekarzy leczy zakażenie pasożytem Giardia przy pomocy silnych antybiotyków, wywołują jednak one równie poważne skutki uboczne. Badania nad długotrwałymi skutkami terapii antybiotykowej nie zostały dotychczas przeprowadzone.
Usunięcie pasożyta – wymagania:
Norma US EPA wymaga usunięcia lub dezaktywacji 99,9 % cyst pasożyta Giardia. Normę tą spełniają wszystkie filtry i systemy MSR, w tym filtry MiniWorks, SweetWater i Autoflow. Skuteczne są również tabletki dezynfekujące MSR Aquatabs (woda powinna być wcześniej wstępnie przefiltrowana i pozbawiona zawiesin).
Pasożyt Giardia jest tylko jednym z zagrożeń, jakie może wystąpić w wodzie z naturalnych otwartych zbiorników wodnych. Firma MSR zaleca filtrowanie lub dezynfekcję każdej wody pochodzącej z takich źródeł.
